Döhanə adı, özündə dərin bir estetik zərifliyi əks etdirən, qədim Azərbaycan dilinin incəliklərini ortaya qoyan nadir bir isimdir. Sadəcə "gözəl ağız" mənası ilə kifayətlənməmək lazımdır. Çünki Döhanə, sözün əsl mənasında, "ağız"dan daha çox, şirin, cazibədar, hətta sehrli bir təsvirdir.
Adın kökü olan "dodaq" sözü ilə yanaşı, "döhən" (parıltı, işıq saçma) və ya "dönən" (cezbedici, diqqət çəkən) kimi sözlərlə də əlaqələndirilə bilər. Beləliklə, Döhanə adı sadəcə gözəl dodaqlara malik olmaqdan kənara çıxaraq, özünün hər hərəkətində, hər sözündə bir cazibə, bir sehr daşıyan, görüntüsü ilə yanaşı, sözləri ilə də diqqət çəkən bir qadını təsvir edir. Bu cazibə, yalnız fiziki gözəllikdən deyil, həm də daxili zəriflikdən, sözlərinin sehrindən qaynaqlanır.
Döhanə adı, klassik Azərbaycan ədəbiyyatında və xalq nağıllarında tez-tez rast gəlinən gözəl qadın obrazlarının təsvirində istifadə olunan ifadələri xatırladır. Bu ad, daha çox bir şeir bəndindəki incə bir təsvirə bənzəyir: "Dodaqlarının qırmızı parıltısı ilə ürəkləri ələ keçirən, sözlərinin şirinliyi ilə ruh həyacanına səbəb olan...". Beləliklə, Döhanə adı, sadəcə bir ad deyil, bir hekayənin, bir əfsanənin başlanğıcıdır.
Ümumiyyətlə, Döhanə adı, qədim Azərbaycan dilinin zənginliyini və ifadə qüdrətini göstərən, mənası ilə qadının gözəlliyini və cazibəsini tam əks etdirən bir isimdir. Bu, sadəcə bir ad deyil, bir şeir, bir incəsənət əsəridir.