Elduzə adı, üzərinə düşən mənalar baxımından olduqca zəngin və maraqlı bir addır. Sadəcə "eli, xalqı yandıran" kimi qısa bir izahı, adın bütün mahiyyətini əks etdirmir. Daha dəqiq bir şəkildə izah etmək üçün, "el" və "duzə" komponentlərini ayrı-ayrılıqda araşdıraq.
"El" sözü, Azərbaycan türkcəsində "xalq", "tayfa", "qəbilə", "millət" mənalarını daşıyır və birlik, mənsubiyyət duyğusunu ifadə edir. Bu, sadəcə bir coğrafi bölgədə yaşayan insanları deyil, həm də onların paylaşdıqları mədəniyyəti, tarixi, adət-ənənələri də əhatə edir. Beləliklə, "el" sözü, adda möhtəşəm bir ictimai bağlılığın, birlik və bütövlüyün simvolunu təmsil edir.
"Duzə" isə daha çox təsirli və qüvvətli bir söz olub, "yandıran", "əzab verən", "yalançı", "dələduz" kimi mənaları ehtiva edə bilər. Lakin burada yalnız mənfi məna ilə kifayətlənmək doğru deyil. "Duzə" sözünün kökü, "duz" sözünə bağlı ola bilər ki, bu da "atəş", "od" mənasını daşıyır. Beləliklə, "duzə" sözü bir güc, bir qüvvət, bəlkə də hətta bir cəza və ya təmizlənmə prosesini ifadə edə bilər. Od, həm dağıdıcı, həm də təmizləyici bir qüvvətdir; bir şeyi yandırar, külə çevirər, amma eyni zamanda, torpağa qayıdaraq yeni həyatın əsasını qoyar.
Beləliklə, Elduzə adını tam olaraq "xalqı yandıran", "xalqı sınayan", "xalqı təmizləyən", və ya hətta "xalqı gücləndirən" kimi təfsir edə bilərik. Adın mənası, kontekstdən və şəxsi təfsirdən asılı olaraq dəyişə bilər. Elduzə adı, özündə ziddiyyətləri bir araya gətirərək, həm dağıdıcı, həm də yenidən quruculuq qüvvəsini əks etdirir. Bu, onu daha da maraqlı və əhatəli bir ad halına gətirir.