Ətir adı, özündə nəcib bir gözəllik və cazibə daşıyır. Sadəcə "gözəl qoxu" və ya "xoş qoxu" kimi təriflənməkdən daha çox mənaya malikdir. Ətir, duyğuların, xatirələrin və təəssüratların incə bir qarışığıdır. O, hava ilə qarışan bir nağıldır, insanı fərqli bir aləmə aparan sehrli bir yoludur.
Ətirin mənası, sadəcə burnumuza xoş gələn bir qoxudan daha dərinə uzanır. O, şəxsiyyətin, zərifliyin və özünəməxsusluğun ifadəsidir. Hər bir ətir, özünəməxsus bir hekayə, bir səyahət, bir duyğu spektrini əks etdirir. Misal üçün, sitrus ətirləri təravət və enerji, çiçək ətirləri isə zəriflik və romantikanı təcəssüm edir. Ədviyyatlı ətirlər isə sirr və cəsarət hissi oyadır.
Rayihə sözü ilə sinonim olan ətir, qədim zamanlardan bəri insan həyatının ayrılmaz bir hissəsi olub. Qədim Misirlilər, Yunanlar və Romalılar ətirlərdən dini mərasimlərdə, tibbdə və gündəlik həyatda istifadə edirdilər. Ətirlərin hazırlanması, bir sənət, bir incəsənət kimi nəsildən-nəsil ötürülüb və bu gün də öz aktuallığını qoruyub saxlayır. Müasir ətirlər, ən mürəkkəb kompozisiyaların məhsuludur, yüzlərlə müxtəlif maddənin qarışığından ibarətdir.
Beləliklə, ətir adı sadəcə bir qoxu deyil, duyğuların, xatirələrin və təxəyyülün bir ifadəsidir. O, özünəməxsusluğun və zərifliyin simvolu olaraq, insanların həyatına ətirli bir iz qoyur. Hər bir nəfəs, yeni bir təcrübə, yeni bir macəradır.