Ağzıaçıq sözü əsasən danışıq dilində işlənir və həm müsbət, həm də mənfi konnotasiyalarda istifadə oluna bilir. Əsasən, söhbətə, həmsöhbətlərə, baş verənlərə maraq göstərən, açıq fikirli, sərbəst danışan insanları təsvir etmək üçün işlədilir. Lakin bəzi hallarda həddən artıq açıq danışan, hər şeyi danışan, sir saxlamayan şəxslər üçün də işlədilə bilər.
Antonimlər:
Ağzıaçıq - Ağzıbağlı
Bu antonim cütü danışıq dilində tez-tez rast gəlinir və insanın danışma qabiliyyəti, ünsiyyət tərzi ilə bağlıdır. "Ağzıaçıq" fəal ünsiyyətə meylli, açıq-saçıq danışan insanları, "ağzıbağlı" isə susqun, az danışan, fikirlərini açıq şəkildə ifadə etməyən insanları ifadə edir. Məsələn, "ağzıaçıq" insan hər şeydən danışa bilər, həmsöhbətləri ilə asanlıqla ünsiyyət qura bilər, "ağzıbağlı" insan isə çəkinir, az danışır və fikirlərini gizlədir.
Nuru babanın nağılına qulaq asanların bir qismi ağzıaçıq, bir qismi isə ağzıbağlı oturmuşdu.
Ağzıaçıq - Diribuş
Bu antonim cütü daha çox mənfi kontekstdə istifadə olunur. "Ağzıaçıq" burada həddən artıq açıq, gizlin saxlaya bilməyən, hər şeyi danışan insanı ifadə edir. "Diribuş" isə sözlərinin ardınca düşünməyən, əxlaqsız, qeyri-etik davranışlar göstərən şəxsi təsvir edir. Belə bir insanın açıq-saçıqlığı, sözləri mənfi nəticələrə gətirə bilər.
Əsəd çox fağır, ağzıaçıq uşaq idi. Birinci ona görə ki, çox diribaşdır, ikinci də bunları istədiyin qədər oyada bilərsən (M.İbrahimov).