Baş-ayaq sözü əsasən iki əks mənanı ifadə etmək üçün işlədilir: düzensiz, qarışıq vəziyyət; doğru, düzgün olmayan vəziyyət.
Antonimlər:Düz: "Baş-ayaq" sözünün əsas antonimi "düz" sözüdür. "Düz" sözü əşyaların, hadisələrin və ya fikirlərin qaydasında, düzümündə, normal vəziyyətdə olmasını bildirir. "Baş-ayaq" qarışıqlığı, "düz" isə nizami, qaydalı vəziyyəti ifadə edir. Bu antonim cütü həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Sən ona düz deyirsən ki, oxumaq kasıblara müyəssər olmurdu (Mir Cəlal).
Düzgün: "Düzgün" sözü də "baş-ayaq" sözünün antonimi kimi işlədilə bilər. "Düzgün" doğru, səhvsiz, ədalətli, məntiqli və qaydasında olanı bildirir. "Baş-ayaq" isə əksinə, səhv, qarışıq, qeyri-məntiqi vəziyyəti ifadə edir. Bu antonim cütü daha çox rəsmi və ya elmi kontekstdə istifadə olunur. Məsələn, bir sənədin "baş-ayaq" olması onun "düzgün" olmaması deməkdir.
Nizamlı: "Baş-ayaq" və "nizamlı" sözləri bir-birinin antonimi kimi qəbul edilə bilər. "Nizamlı" sözü qaydalı, düzülmüş, sistemli vəziyyəti ifadə edir. "Baş-ayaq" isə həmin nizamin pozulmasını, qarışıqlığı bildirir. Bu antonim cütü həm məişət dilində, həm də elmi terminologiyada geniş istifadə olunur. Məsələn, "baş-ayaq" otaq, "nizamlı" otaq.
A kişi, sən baş-ayaq nə üçün danışırsan (A.Şaiq).