Comərdlik – maddi və mənəvi nemətləri əsirgəmədən, səxavətlə vermək, paylamaq xüsusiyyətidir. Bu keyfiyyət insanın xarakterinin müsbət cəhətlərindən biri hesab olunur və ədəbiyyatda, məişətdə, hətta siyasi leksikonda da geniş istifadə olunur. Comərd insan hər zaman ətrafındakılara kömək etməyə, ehtiyacı olanlara dəstək olmağa hazırdır.
Antonimlər:
Xəsislik
Xəsislik comərdliyin əksidir. Xəsis insan mal-mülkünü, pulunu, hətta zamanını belə əsirgəyir, başqaları ilə bölüşməkdən çəkinir. Bu xüsusiyyət məişətdə mənfi qəbul edilir və insanın sosial əlaqələrinə mənfi təsir göstərir. Xəsislik həm də ədəbiyyatda mənfi qəhrəmanların xarakteristikasında tez-tez istifadə olunur. Xəsislik bəzən yoxsulluqdan, keçmişdə yaşadığı çətinliklərdən qaynaqlana bilsə də, əsasən mənfi bir xüsusiyyət kimi qəbul edilir.
O, comərdlik timsalıdır (“Azərbaycan”).
Qardaş, bura xəsislik yeri deyil (S.S.Axundov).
Qənaətcillik
Qənaətcilliklə comərdliyi qarışdırmaq olmaz. Qənaətcillik ehtiyatlı olmaq, ehtiyacdan artıq xərcləməmək deməkdir. Bu, mənfi bir xüsusiyyət deyil, əksinə, müdriklik və planlılıq göstəricisidir. Qənaətcil insan hər şeyə ehtiyac duyduğu qədər pul xərcləyir, lazımsız xərclərdən çəkinir. Comərd insan da qənaətcil ola bilər, amma o, ehtiyacı olanlara kömək etmək üçün öz qənaətinin bir hissəsini verməkdən çəkinmir. Qənaətcillik, xəsislikdən fərqli olaraq, maddi nemətlərin əsirgənilməsini deyil, onların səmərəli istifadəsini nəzərdə tutur.