Xəsislik (ərəbcə خَصُوص - xəsus – xüsusi, özəl, fərdi kökünə istinad edir) bir insanın mal-mülkünü, pulunu, əşyalarını həddindən artıq qoruyub saxlaması, lazımsız yerə xərcləməmək üçün həddən artıq səxavətsiz davranmasıdır. Sadəcə qənaətcil olmaqdan fərqli olaraq, xəsislik özünü ehtiyac duyulan yerlərdə belə xərc etməkdən çəkinmə kimi göstərir. Bu, həm maddi, həm də mənəvi dəyərlərə şamil edilə bilər. Xəsis insan yalnız özünün rahatlığını düşünərək, ətrafındakıların ehtiyaclarını görməzlikdən gələ bilər.
Xəsisliyin səbəbləri müxtəlif ola bilər. Bəzi insanlar keçmişdə yaşadıqları maddi çətinliklər səbəbindən xəsis olurlar, pulun dəyərini daha yaxşı başa düşür və onu itirməkdən qorxurlar. Digərləri isə güvənsizlikdən, gələcəkdən qorxudan, yaxud da narsisizm kimi psixoloji xüsusiyyətlərdən irəli gələn səbəblərdən xəsis davranırlar. Xəsislik müəyyən dərəcədə təhlükəsizlik hissinin olmaması ilə əlaqədardır.
Xəsislik, cəmiyyətdə mənfi qəbul edilən bir xüsusiyyətdir. Xəsis insanların ətrafında münasibətlər soyuqlaşa, etimad azala bilər. Hətta ailə daxilində belə, xəsislik ciddi problemlərə yol aça bilər. Ancaq qeyd etmək lazımdır ki, qənaətcillik ilə xəsislik arasında incə bir xətt var. Qənaətcillik, ehtiyatlı olmaq, pulunu düzgün idarə etmək deməkdir, xəsislik isə həddən artıq səxavətsizlikdir.
Hacı Bakıdakı məşhur şəxs nümunəsi, xəsisliyin bəzən böyük sərvətlə, hətta ictimai mövqedə olan insanlarda belə görülə biləcəyini göstərir. Bu, xəsisliyin maddi vəziyyətlə heç də həmişə bağlı olmadığını bildirir. Xəsislik bir xarakter xüsusiyyətidir və pulun miqdarından asılı deyildir.