Dalğınlıq – diqqətin səpələnmiş, yayğın və ya yönəlməmiş olması vəziyyətidir. Bu, insanın ətraf mühitə və ya öz daxili dünyasına tam diqqət yetirə bilməməsi ilə xarakterizə olunur. Dalğınlıq müxtəlif səbəblərdən, o cümlədən yorğunluq, stres, narahatlıq, xəstəlik və ya dərmanların təsiri nəticəsində yarana bilər.
Antonimlər:
Diqqətlilik: Dalğınlığın əsas antonimi diqqətlilikdir. Diqqətlilik, ətraf mühitə və ya bir məsələyə tam şəkildə yönəlmək, konsentrasiya və fokuslanmaq qabiliyyətidir. Diqqətli insan ətrafında baş verənləri diqqətlə izləyir, ətrafındakı detalları qavrayır və öz işinə tam şəkildə yönəlir. Diqqətlilik həm gündəlik həyatda, həm də peşə fəaliyyətində çox vacibdir. Məsələn, sürücülük zamanı diqqətlilik həyati əhəmiyyət kəsb edir.
ayıqlıq: Ayıqlıq, zehni aydınlıq, düşüncələrin dəqiqliyi və hərəkətlərin koordinasiyasını ifadə edir. Dalğınlıqdan fərqli olaraq, ayıqlıq insanın ətraf aləmi aydın şəkildə qavramaq və ona adekvat reaksiya vermək qabiliyyətini göstərir. Ayıqlıq həm də həddindən artıq duyğu və ya düşüncələrdən azad olmaq deməkdir. Bu, həm gündəlik həyatda, həm də mürəkkəb vəzifələrin yerinə yetirilməsində vacib rol oynayır.
Şadlıq: Bəzi kontekstlərdə dalğınlıq şadlıqla antonim kimi çıxış edə bilər. Bu, daha çox ədəbi ifadə vasitəsi kimi istifadə olunur və dalğınlığın məyusluq və ya kədərlə əlaqəli olduğu hallarda özünü göstərir. Məsələn, şair hüznlü vəziyyətdə olan bir insanın dalğınlığını təsvir edərkən, bu dalğınlığı şadlıqla əks etdirə bilər.
Kölgə düşmüş əsmər üzə o dalğınlıq çox yaraşır (M.Dilbazi)
Muradın evində böyük şadlıqdır (Ə.Vəliyev)