Dalğınlıq, diqqətin yayılması, fikrin bir nöqtəyə cəmləşə bilməməsi, düşüncələrin səpələnmiş olması halına deyilir. Sadəcə "fikirlilik" kimi qısaca təsvir etmək, onun mürəkkəbliyini tam əks etdirmir. Dalğınlıq, əslində, diqqət çatışmazlığının nəticəsidir və müxtəlif səviyyələrdə özünü göstərə bilər: bir anlıq diqqət yayılmasından tutmuş, uzun müddətli, ciddi bir diqqət pozğunluğuna qədər.
Dalğınlıq, sadəcə passiv bir hal deyil, eyni zamanda, bir çox səbəbin nəticəsi ola bilər. Yorgunluq, yorğunluq, stres, narahatlıq, həyəcan, depresiya, yuxusuzluq, bəzi dərmanların yan təsirləri, hətta qida çatışmazlığı belə dalğınlığa səbəb ola bilər. Həmçinin, həddindən artıq məlumat axını, çoxsaylı vəzifələrin bir arada yerinə yetirilməsi, davamlı olaraq texnologiyanın təsirinə məruz qalma da dalğınlığa gətirib çıxara bilər. Bəzi insanlar üçün isə dalğınlıq xarakter xüsusiyyəti kimi göstərilə bilər.
Ədəbiyyatda dalğınlıq tez-tez melanxoliya, həsrət, daxili münaqişə və ya düşüncəyə dalma kimi hissləri ifadə etmək üçün istifadə olunur. Verilən misalda olduğu kimi ("İri, qara gözlərinə bir duman; gülər, saf çöhrəsinə bir dalğınlıq çökmüşdü"), dalğınlıq bir insanın daxili dünyasının əksidir, xarici aləmdən uzaqlaşmasının, daxili dünyasına çəkilməsinin bir əlaməti ola bilər. Bu hal həm üzgünlük, həm də düşüncəyə dalma kimi fərqli duyğuları ifadə edə bilər.
Beləliklə, dalğınlıq sadəcə "fikirlilik" deyil, müxtəlif səbəblərə malik, fərqli səviyyələrdə təzahür edən və həm fizioloji, həm də psixoloji amillərlə əlaqəli mürəkkəb bir haldır. Onun arxasında həm fiziki, həm də emosional səbəblər yatır və fərqli yollarla özünü göstərə bilər.