Dişləmə: Kəskin, acı bir şeyə aiddir. Adətən, dad hissinə aid olsa da, məcazi mənada da istifadə oluna bilər (məsələn, acı həqiqət, dişləyici tənqid).
Antonimlər:Şirin: Dişləmənin əsas antonimi şirin sözüdür. Şirin, dadı xoş, həlim, acılığı olmayan mənasını verir. Bu antonim cütlüyü əsasən qida və içkilərə aid olaraq istifadə olunur. Məsələn, “şirin çay”, “şirin şirniyyat”, “şirin meyvələr”. Məcazi mənada da istifadə oluna bilər, məsələn "şirin xəyal", "şirin sözlər" ifadələrində şirinlik xoş, rahatlıq, həlimlik hisslərini ifadə edir.
Acı: Bu antonim cütlüyü kontekstə görə müxtəlif mənalar daşıya bilər. Əgər "dişləmə" dad hissinə aiddirsə, onda "acı" tam əksini ifadə edir. Ancaq əgər "dişləmə" məcazi mənada (məsələn, kəskin tənqid) istifadə olunursa, "acı" antonim kimi tam uyğun gəlmir. Bu zaman "yumşaq", "incə" və ya "mülayim" kimi antonimlər daha uyğun ola bilər. Məsələn, “acı bibər” və “şirin bibər”, “acı həqiqət” və “xoş xəbər” kimi ifadələrdə göstərildiyi kimi.
Həlim: Bu antonim, əsasən məcazi mənada istifadə olunan "dişləmə" üçün uyğundur. "Dişləyici" tənqidin əksini "həlim" tənqid ifadə edir. Bu, yumşaq, incə, sərt olmayan deməkdir. Ədəbiyyatda belə antonim cütlüyünün istifadəsi daha çox müşahidə olunur.
S.S.Axundov: "Bəlkə, biri çayı şirin içməyəcək. Dişləmə içəcəkdir."
Bu misalda “dişləmə” çayın acı olmasına işarə edir və “şirin” ilə əks mənada istifadə olunur.