Dolğun sözü əsasən fiziki görünüşü, səsi və ya mənanı ifadə etmək üçün istifadə olunur. Bu söz müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif antonimlərə malik ola bilər.
Antonimlər:
Ariq
Dolğun - Ariq: Bu antonim cütü əsasən fiziki görünüşü təsvir etmək üçün istifadə olunur. "Dolğun" bədənin yetərincə əzələ və ya yağ ehtiyatına malik olduğunu, "arıq" isə bədənin çox incə və zəif olduğunu bildirir. Hər iki söz həm məişət dilində, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. "Ariq" sözü bəzən "nazik" sözü ilə də əvəz oluna bilər, lakin "nazik" daha neytral bir ifadədir.
Qapını açan dolğun bir qadın idi (C.Əmirov).
Yanaşı əyləndiyimiz Tel adlı arıq, lap uşağa oxşayan gənclə artıq dostlaşmışıq (S.Sərxanlı).
Zəif
Dolğun - Zəif: Bu antonim cütü fiziki görünüşdən əlavə, səsin gücü və ya bir şeyin keyfiyyəti barədə də istifadə oluna bilər. "Dolğun" səs üçün güclü, səliqəli və xoş səslənən səsi, "zəif" isə əksinə, zəif, qırılgan və aydın olmayan səsi ifadə edir. Həmçinin "dolğun" bir mənanın zəngin və tam olduğunu, "zəif" isə mənanın qeyri-dəqiq, quru və natamam olduğunu bildirə bilər. Bu antonim cütü həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Kəramətin çil, dolu çöhrəsi kimi dolğun da səsi vardı (Ə.Əbülhəsən).
Arvad, hələ o lazım deyil, uşaq çox zəifdir, danışdırma (S.S.Axundov).