Əclaf: Pis əxlaqlı, vicdansız, rəhmsiz insan.
Antonimlər:
Vicdanlı: Əclafın əksidir. Vicdanlı insan ədalətli, dürüst, həqiqətə bağlı, yaxşı niyyətli və başqalarının hüquqlarına hörmətlə yanaşan insandır. Vicdanlılıq, həm fərdi, həm də ictimai həyatda əsas dəyərlərdən biridir. Vicdanlı insanlar hər zaman doğru yolu seçir, həqiqəti gizlətmirlər və öz əməllərinə görə məsuliyyət daşıyırlar. Bu söz məişətdə, ədəbiyyatda və ümumiyyətlə gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.
Dürüst: Əclaflıq dürüstlüyün əksinədir. Dürüst insan yalan danışmır, aldatmır, həqiqəti deyir və əməllərində vicdanlılıq göstərir. Dürüstlük əxlaqi bir keyfiyyətdir və həm şəxsi, həm də peşə həyatında vacibdir. Dürüstlük etimadın əsasını təşkil edir. Ədəbiyyatda dürüstlük və ədalət müsbət qəhrəmanların əsas xüsusiyyətlərindən biri olaraq təsvir olunur.
Ədalətli: Əclaf insan ədalətsiz, haqsız davranır. Ədalətli insan isə hər kəsə haqqını verir, qərarsızlıq göstərmir, qanun və ədalət prinsiplərinə riayət edir. Ədalətli olmaq həm hüquqi, həm də əxlaqi baxımdan vacibdir. Bu söz hüquq sistemində, siyasətdə, ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Xeyirxah: Əclaf insan, adətən, xeyirxah deyil. Xeyirxah insan başqalarına kömək edən, yaxşı niyyətli, mərhəmətli və qayğıkeş insandır. Xeyirxahlıq insanlığın əsas keyfiyyətlərindən biridir və həm fərdi, həm də sosial münasibətlərdə mühüm rol oynayır. Bu söz həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
“Əclaf – vicdanlı” antonim cütü əks mənalı sözləri göstərir: Birisi pis əxlaqlı, digəri isə yaxşı əxlaqlıdır.