ƏLƏM - Kədər, qəm, dərd, acı, iztirab, bədbəxtlik, məyusluq hissi. Fiziki və ya mənəvi ağrı, əziyyət. Ümumi mənada mənfi bir emosiyanı, pis vəziyyəti ifadə edir. Ədəbiyyatda, şeirdə tez-tez istifadə olunan sözlərdəndir. Məişətdə də geniş yayılmışdır.
Antonimlər:
Nəşə
Ələm - Nəşə: Bu antonim cütü zidd hissləri ifadə edir. Ələm kədər, qəm, acı halını təsvir edərkən, nəşə sevinc, şadlıq, xoşbəxtlik hissini bildirir. Hər iki söz həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur. Nəşənin antonimi kimi, ələm əsasən əks mənfi mənalarında istifadə olunur.
Keçdim artıq gülə-gülə mən ələmdən nəşəyə (S.Rüstəm).
Şadlıq
Ələm - Şadlıq: Bu antonim cütü də bir-birinə zidd iki hissi, əhvali-ruhiyyəni ifadə edir. Ələm mənfi emosiyanı, şadlıq isə müsbət emosiyanı bildirir. Şadlıq sözü daha çox sevincli hadisələrlə, xoş xəbərlərlə əlaqələndirilir. Hər iki söz ədəbiyyatda, şeirdə, gündəlik danışıqda və həyatın müxtəlif sahələrində istifadə olunur.
Xoşbəxtlik
Ələm - Xoşbəxtlik: Bu antonim cütü ələmin müsbət əksini, yəni xoşbəxtlik hissini ifadə edir. Ələm kədər və iztirabı təmsil edərkən, xoşbəxtlik tam əksinə, həyatdan razılıq, sevinc və məmnuniyyət hisslərini ifadə edir. Xoşbəxtlik daha çox fəlsəfi və psixoloji kontekstdə istifadə olunur, halbuki ələm daha geniş kontekstdə istifadə edilə bilər.
Səadət
Ələm - Səadət: Bu antonim cütü də ədəbiyyatda geniş yer tutan sözlərdir. Ələm ruhi iztirabı, səadət isə ali dərəcədə xoşbəxtliyi, ruhi rahatlığı, kamilliyi ifadə edir. Səadət daha yüksək, daha ideal bir vəziyyəti təmsil edir.