İztirab – fiziki və ya ruhi ağrı, əzab, kədər, narahatlıq hissi. Bu söz həm fiziki, həm də mənəvi əzabları ifadə etmək üçün istifadə olunur. Kontekstindən asılı olaraq, müxtəlif intensivlikdə və səbəblərlə əlaqəli ola bilər.
Antonimlər:
İztirab – Rahatlıq
“İztirab” kədər, əzab, ağrı, narahatlıq kimi mənfi hissləri ifadə edərkən, “rahatlıq” əksinə, fiziki və mənəvi rahatlıq, sakitlik, sülh hisslərini bildirir. “Rahatlıq” sözü daha çox fiziki rahatlığı ifadə etsə də, mənəvi rahatlıq üçün də istifadə edilə bilər. Məsələn, “fiziki rahatlıq” və “ruhi rahatlıq” ifadələri buna misal ola bilər. Hər iki söz məişətdə, ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Bu, gəncliyin ilk iztirabı idi (S.Vəliyev).
O ölmüş olsa da, bu vicdan əzabı mənə ömrüm boyu rahatlıq verməyəcəkdir (M.Hüseyn).
İztirab – Səadət
“İztirab” əzab və kədəri, “səadət” isə xoşbəxtlik və sevinci ifadə edir. “Səadət” daha çox mənəvi və ruhi bir vəziyyəti təsvir edir, “iztirab” isə həm fiziki, həm də ruhi əzabları əhatə edə bilər. Hər iki söz ədəbiyyatda, şeirlərdə, həyat təsvirlərində geniş istifadə olunur. “Səadət” daha çox müsbət kontekstlər, “iztirab” isə mənfi kontekstlər üçün seçilir.
İztirab – Huzur
“İztirab”ın əksi olan “huzur”, daxili sülh, sakitlik və rahatlıq hissidir. “Huzur” daha çox mənəvi və ruhi bir hal təsvir edir, “iztirab” isə əksinə, daxili narahatlıq və əzabı ifadə edir. Həm “huzur”, həm də “iztirab” sözləri ədəbiyyatda, fəlsəfədə və gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.