Əmr – iradə bildirən, yerinə yetirilməsini tələb edən söz. Yüksək səlahiyyətli şəxsin verdiyi rəsmi göstəriş, əmrlər toplusu.
Antonimlər:
Xahiş
Xahiş əmrə əks olaraq, hörmət və təvazökarlıqla ifadə olunan, icrası üçün tələb deyil, arzu və xahiş bildirən sözdür. Əmr sərt, qətiyyətli tələb edərkən, xahiş incə, mülayim bir təklifdir. Xahiş əmr kimi məcburiyyət yaratmır, əksinə, insanın xoşməramlı niyyətini ifadə edir. Həm gündəlik danışıq dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Məişət, sosial və biznes sahələrində tez-tez rast gəlinir.
Lyudmilacan, sizin hər bir xahişiniz mənim üçün əmrdir (C.Əmirov).
Rişvət
Rişvət əmrə antonim kimi istifadə oluna bilər, çünki əmr qanuni və rəsmi bir səlahiyyətə əsaslansa da, rişvət qanunsuz və qeyri-rəsmi yollarla bir işin görülməsi üçün təklif olunan pul və ya hədiyyədir. Bu mənada əmrə müqayisədə rişvət daha çox gizli və qanunsuz hərəkətdir. Əsasən, hüquq, siyasət və biznes sahələrində istifadə olunur.
Tövsiyə
Tövsiyə əmr kimi qətiyyətli bir tələb deyil, bir işin necə görülməsi barədə məsləhət və ya təklifdir. Tövsiyənin yerinə yetirilməsi məcburi deyil, tərəflərin razılığı əsasında həyata keçirilir. Ədəbiyyatda, elmdə və məişətdə istifadə olunur.
İcazə
İcazə əmrin əksidir, çünki əmr bir işin görülməsini tələb edərsə, icazə bir işin görülməsinə icazə verilməsini bildirir. İcazə əmrdən fərqli olaraq, iradə bildirmir, əksinə icazə verir. Müxtəlif sahələrdə, o cümlədən hüquqda, məişətdə, idarəetmədə istifadə olunur.