Əyyarlıq sözü əsasən qorxaqlıq, cəsarətsizlik, qeyri-ciddilik kimi mənalarda işlənir. Bu, fərdin təhlükə qarşısında göstərdiyi zəiflik və ya çətinliklərdən qaçmağa meyilliliyini ifadə edir. Əyyarlıq həm fiziki, həm də mənəvi sahələrdə özünü göstərə bilər.
Antonimlər:
Mərdlik: Əyyarlığın əsas antonimi mərdlikdir. Mərdlik cəsarət, qəhrəmanlıq, şücaət, qorxusuzluq deməkdir. Mərd insan təhlükə qarşısında çəkinmir, çətinliklərdən qaçmır, ədalət uğrunda mübarizə aparır. Mərdlik ədəbiyyatda, tarixdə, məişətdə tez-tez rast gəlinən bir keyfiyyətdir. Məsələn, döyüş meydanında düşmənə qarşı göstərilən cəsarət, haqsızlığa qarşı müqavimət göstərmək mərdliyin təzahürüdür.
Bu qadının mərdliyi yalnız qohum-qardaşı deyil, bütün məhəlləni heyrətə gətirmişdi (M.Hüseyn).
Cəsarət: Əyyarlıq antonimi olan cəsarət, qorxu və təhlükənin öhdəsindən gəlmək qabiliyyətidir. Cəsarətli insan təhlükəli vəziyyətlərdə həyəcanını cilovlayır və müəyyən bir məqsədə nail olmaq üçün risk etməkdən çəkinmir. Cəsarət elmi kəşflərdə, idman yarışlarında, həyatın müxtəlif sahələrində vacib bir keyfiyyətdir.
Qəhrəmanlıq: Qəhrəmanlıq da əyyarlığa zidd bir anlayışdır. Qəhrəmanlıq həyatını təhlükəyə ataraq başqalarının həyatını xilas etmək və ya ədalət uğrunda mübarizə aparmaq kimi yüksək dərəcədə cəsarət və fədakarlığı ifadə edir. Bu anlayış əsasən ədəbiyyatda və tarixdə işlənir.
Bu qəzvinli Şeydadır ki, gündüz sərraflıq edər, gecə əyyarlıq (M.F.Axundzadə);
Şücaət: Şücaət mərdlik, cəsarət, qəhrəmanlıq kimi mənaları ehtiva edən daha geniş bir anlayışdır. Bu, döyüşdə, savaşda, mübarizədə göstərilən qorxusuzluq və igidliyi əks etdirir. Tarixi hadisələrin təsvirində, ədəbi əsərlərdə tez-tez işlədilir.