Gur: Güclü, səs-küylü, şiddətli, çoxlu deməkdir. Səs, su, yağış, qışqırıq, yığıncaq, izdiham və s. üçün işlədilir.
Antonimlər:
Səssiz: "Gur" sözünün əks mənası olaraq "səssiz" sözü səsin zəif, yaxud tamamilə olmamasını ifadə edir. Əsasən səs hadisələri üçün istifadə olunur. Məsələn, "gur səs"in antonimi "səssiz mühit" və ya "səssiz otaq" ola bilər. Bu antonim ədəbiyyatda, məişətdə və elmdə (akustika) geniş istifadə olunur.
Zəif: "Gur" sözü intensivliyi bildirən zaman "zəif" sözü bu intensivliyin aşağı olmasını, yaxud olmamasını ifadə edir. Məsələn, "gur yağış"ın antonimi "zəif yağış" ola bilər. Həmçinin "gur səs" üçün "zəif səs" antonimi kimi işlədilə bilər. "Zəif" antonimi daha geniş mənada istifadə oluna bilər, yalnız səs üçün deyil, həmçinin qüvvə, təzyiq və s. üçün də işlədilir.
Az: "Gur" sözü miqdarı bildirən zaman "az" sözü bu miqdarın azlığını ifadə edir. Məsələn, "gur izdiham"ın antonimi "az izdiham" ola bilər. "Az" antonimi sayıla bilən və sayıla bilməyən isim və sifətlərlə işlənir və məişət dilində geniş yayılıb.
Sakit: "Gur" səs-küy və ya hərəkət üçün işləndiyində, "sakit" antonimi tam əksini ifadə edərək, hərəkətin və ya səsin olmamasını və ya çox zəif olmasını bildirir. "Gur axın" ifadəsi üçün "sakit axın" antonimi seçilə bilər. Bu antonim həm ədəbiyyatda, həm də məişətdə geniş istifadə olunur.