İslaq – su ilə doymuş, nəmli olan deməkdir. Əşyaların, səthlərin və ya maddələrin su ilə təmasda olması nəticəsində nəmli vəziyyətə düşməsi kimi izah oluna bilər. İslaq sözü həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Quru
Quru antonimi "islaq" sözünün əksini bildirir və suyun olmaması və ya çox az miqdarda suyun olması mənasını verir. Əşyaların, səthlərin və ya hava şəraitinin quru olması, onların nəmli olmamasının göstəricisidir. Bu antonim cütü əsasən fiziki xüsusiyyətləri təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "islaq torpaq" və "quru torpaq" ifadələrində aydın fərq görünür. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Şən qəhqəhələrlə islaq otların arasında çiyələk dərib yeyirdilər (A.Şaiq).
Quru qobu qırağı ilə əlində kağız qovluğu olan bir gənc yeriyirdi (Mir Cəlal).
Qurucu
Qurucu sözü birbaşa "islaq"ın antonimi kimi istifadə olunmasa da, kontekstə görə antonim kimi çıxış edə bilər. "Qurucu" hava şəraitini, məsələn, quraqlığı ifadə edir. Bu halda, "islaq" və "qurucu" havada nəmin miqdarının əksini bildirir. Əsasən ədəbiyyatda və meteorologiyada istifadə olunur. "İslaq yay" və "qurucu yay" ifadələri bunu əks etdirir.