İşgəncə - fiziki və ya psixoloji əzab verilməsi, şiddət tətbiqi, əzablandırma. Bu termin hüquq, tibb, ədəbiyyat və gündəlik həyatda geniş istifadə olunur. İşgəncənin məqsədi adətən informasiya əldə etmək, təslim etməyə məcbur etmək və ya cəza verməkdir. Hüquqi baxımdan işgəncə qadağandır və beynəlxalq hüquq normalarına ziddir.
Antonimlər:
Kef, rahatlıq, xoşbəxtlik, səadət, əyləncə
İşgəncə və kef antonimləri bir-birinə tamamilə zidd mənaları ifadə edir. İşgəncə fiziki və ya mənəvi əzab, ağrı-acını, kef isə xoş əhval-ruhiyyəni, rahatlığı, xoşbəxtliyi bildirir. Bu antonimlər əks-əlaqəli duyğu və vəziyyətləri təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "işgəncə" sözü əzaba, iztiraba, əziyyətə işarə edərkən, "kef" sözü əksinə, xoş hisslərə, şadlığa, sevincə işarə edir.
S.Vəliyev: Bu işgəncədən qurtarmaq üçün düşünür, fürsət gözləyir.
Bu nümunədə "işgəncə" sözü çətin vəziyyəti, əzabı ifadə edir.
Mir Cəlal: Cibim dolu, kefim saz idi.
Bu nümunədə isə "kef" sözü xoşbəxtliyi, rahatlığı ifadə edir. Bu iki nümunə antonimlərin əks mənalarını aydın şəkildə göstərir.
İşgəncə və rahatlıq antonimləri də bir-birinə zidd anlayışlardır. Rahatlıq fiziki və mənəvi rahatlığı, istirahəti, dincliyi ifadə edərkən, işgəncə əksinə, narahatlığı, əzabı, əziyyəti bildirir. Bu antonimlər əsasən gündəlik danışıqda, ədəbiyyatda və psixologiyada istifadə olunur.
İşgəncə və xoşbəxtlik, səadət antonimləri də eyni məntiqlə işləyir. Xoşbəxtlik və səadət müsbət hissləri, ruhi tarazlığı ifadə edərkən, işgəncə mənfi hissləri, əzabı, əziyyəti ifadə edir. Bu antonim cütlüyü əsasən fəlsəfə, psixologiya və ədəbiyyatda istifadə olunur.
İşgəncə və əyləncə antonimləri də bir-birinə zidd mənalar daşıyır. Əyləncə xoş vaxt keçirməni, əylənməni, işgəncə isə əksinə, acı və mənfi hissləri ifadə edir. Bu antonimlər daha çox gündəlik danışıqda və ədəbiyyatda işlədilir.