Kəc sözü əsasən iki əsas mənada işlənir: birinci mənada "əyri, düz olmayan", ikinci mənada isə "səmimilikdən uzaq, hiyləgər" mənalarını verir.
Antonimlər:
Düz
"Kəc" sözünün "düz" sözü ilə antonimliyinin əsasını əyrilik və düz xəttlilik təşkil edir. "Düz" sözü həm fiziki obyektlərin, həm də mənəvi keyfiyyətlərin xarakteristikası kimi işlənir. Fiziki mənada düz xətt, düz səth, düz yol kimi ifadələrdə işlənir. Məsələn, “Düz yol” deyəndə biz əyri-əyri deyil, düz bir yolu nəzərdə tuturuq. Mənəvi mənada isə "düzlük" dürüstlük, səmimilik, açıqlıq mənasını verir. "Kəc baxmaq" ifadəsi ilə "düz baxmaq" ifadəsi bir-birinə zidddir. Birinci ifadə hiyləgər, gizli niyyətli baxışı ifadə edərkən, ikinci ifadə açıq, səmimiliyi bildirən baxışı ifadə edir.
Hələ bir yol üzümə kəc baxmayıb (S.Qədirzadə)
Adam gərək dosttanışa düz baxa (“Ulduz”).
Səmimili
"Kəc" sözünün "səmimili" sözü ilə antonimliyi əsasən ikinci mənasına – hiyləgərlik, ikiüzlülük mənasına aiddir. "Kəc adam" ifadəsi hiyləgər, aldadıcı insan deməkdir, halbuki "səmimili adam" isə açıq, dürüst, etibarlı insandır. Bu antonimlik daha çox məişət dilində və ədəbiyyatda istifadə olunur. "Kəc niyyət" və "səmimili niyyət" kimi ifadələr də bu antonimliyin bariz nümunəsidir.
Dürüst
"Kəc" və "dürüst" antonimləri də əsasən insan davranışlarının, xarakter xüsusiyyətlərinin təsvirində işlənir. "Kəc iş görmək" "dürüst iş görmək" ifadələri ilə ziddiyyət təşkil edir. "Kəc iş görmək" hiyləgərlik, qanunsuzluq bildirərkən "dürüst iş görmək" ədalətlilik, qanunauyğunluq mənalarını ifadə edir. Bu antonimlik həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş yayılıb.
Açıq
"Kəc"in "açıq" sözü ilə antonimliyi, "kəc"in ikinci mənası olan gizlilik, ikiüzlülük kontekstində daha aydın görünür. "Kəc niyyət" və "açıq niyyət" ifadələri bunu əyani şəkildə nümayiş etdirir. Birincisi gizli, qaranlıq məqsədləri, ikincisi isə aydın, açıq məqsədləri bildirir. Bu antonimlik ədəbiyyatda və ictimai-siyasi diskursda geniş istifadə olunur.