Kəcinə: əyri, meylli, əyri-üyrü, qeyri-düzgün, pozuq, səhv, yanlış mənalarında işlənən bir sözdür. Ümumiyyətlə, düz xəttdən, düzgünlükdən sapma, əyrilik, meyillilik ifadə edir. Həm konkret, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilir.
Antonimlər:Düzünə: "Kəcinə" sözünün əsas antonimi "düzünə"dir. "Düzünə" sözü hər hansı bir şeyin doğru, düzgün, əyrilikdən və meyllilikdən azad şəkildə, birbaşa, sadə şəkildə olduğunu bildirir. Həm konkret (məsələn, düz yol, düz xətt), həm də məcazi (məsələn, düz danışmaq, düz yol seçmək) mənada istifadə olunur. Ədəbiyyatda, gündəlik danışıqda və elmi mətnlərdə geniş istifadə edilir.
Düz: "Düz" sözü də "kəcinə" sözünün antonimi kimi qəbul edilə bilər. "Düz" sözü əyrilikdən, əyilmədən, meyllilikdən azad olan, düz xətt üzrə gedən, doğru, düzgün mənalarını ifadə edir. "Düzünə" sözü ilə sinonim kimi istifadə oluna bilər, lakin bəzi kontekstlərdə "düz" daha konkret mənaları ifadə edir.
Doğru: "Doğru" sözü "kəcinə"nin antonimi kimi düşünülə bilər. Bu söz həm konkret, həm də mənəvi mənada düzgünlük, səhvsizlik, həqiqət deməkdir. "Kəcinə"nin yaratdığı əyrilik, yanılma anlamına tam əks məna daşıyır. Məsələn, "doğru yol", "doğru cavab" kimi ifadələrdə istifadə olunur.
Mir Cəlal: Ay arvad, mən ha düzəldirəm, sən məni tərsinə burur, kəcinə çəkirsən.
Sən düzünə danışsan, ona xeyir olar.