Qaib - görünməyən, yoxa çıxmış, gözdən itmiş, bilinməyən deməkdir. Əsasən görünməmə, mövcud olmamasına baxmayaraq, mövcudluğun mümkünlüyünü ifadə edir. Həm konkret, həm də məcazi mənada işlədilir.
Antonimlər:
Zühur
Zühur sözü “qaib”in əsas antonimidir. “Zühur” görünmək, aşkar olmaq, üzə çıxmaq mənasını verir. “Qaib” gizli, görünməyən bir varlığı təsvir edərkən, “zühur” isə bu varlığın ortaya çıxmasını, görünər hal almasını bildirir. Həm fəlsəfi, həm də gündəlik həyatda istifadə olunur. Məsələn, yeni bir ulduzun zühuru, bir kəşfin zühuru kimi ifadələrdə istifadə olunur. Ədəbiyyatda “zühur” sözü tez-tez hadisələrin, yeni ideyaların və ya şəxslərin ortaya çıxmasını ifadə etmək üçün istifadə olunur.
Ceyran söz anlar kimi sıçrayıb meşədə qaib olur (Çəmənzəminli); Gecmi, tezmi bilməm, amma həqq edər bir gün zühur (M.Hadi).
Aşkar
Aşkar sözü də “qaib”in antonimi kimi qəbul edilə bilər. "Aşkar" görünən, açıq, gizli olmayan mənasını verir. "Qaib" gizlilik, görünməmə halını ifadə edirsə, "aşkar" isə tam əksinə, açıq, görünən və gizlədilməyən vəziyyəti bildirir. Həm gündəlik danışıqda, həm də rəsmi yazılarda geniş istifadə edilir. Məsələn, "aşkar həqiqət", "aşkar cinayət" ifadələrində olduğu kimi.
Mövcudiyyətdə
Mövcudiyyətdə ifadəsi "qaib"in antonimi kimi işlədilə bilər. Bu ifadə konkret bir şeyin və ya varlığın mövcud olduğunu, varlığını qoruyub saxladığını bildirir. "Qaib" isə bu mövcudluğun olmamasını, yoxa çıxmasını ifadə edir.
Görünən
Görünən sözü “qaib”in əksini ifadə edir. "Görünən" gözə görünən, aşkar olan deməkdir. Bu söz “qaib”in mənasına tamamilə ziddir. Gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur.