Qaragünlü: Kədərli, bədbəxt, uğursuz, şansız, müsibətli günlər keçirən; taleyi acı olan. Söz əsasən məişət dilində, ədəbiyyatda və publisistikada istifadə olunur.
Antonimlər:Qaragünlü - Ağgünlü: "Qaragünlü" sözü kədərli, bədbəxt, uğursuz həyatı ifadə edərkən, "ağgünlü" əksinə, xoşbəxt, şanslı, uğurlu həyatı ifadə edir. Bu antonim cütü əsasən ziddiyyətli vəziyyətləri vurğulamaq üçün istifadə olunur. Məsələn, "qaragünlü" günlərdən sonra "ağgünlü" günlər gəldi deyə bilərik. Hər iki söz məişət dilində geniş yayılmışdır.
Hər yerdə qaragünlü xətadan uzaq olmaz (Q.Zakir); Ağgünlü olmuş məni bu yaşımda gör gətirib haralara çıxarırsan (Çəmənzəminli).
Qaragünlü - Xoşbəxt: "Qaragünlü" sözü mənfi emosiyaları, uğursuzluğu ifadə edərkən, "xoşbəxt" sözü müsbət emosiyaları, uğuru ifadə edir. Bu antonim cütü ədəbiyyatda, xüsusilə də əsərlərdə qəhrəmanın psixoloji vəziyyətini göstərmək üçün istifadə olunur. Məsələn, qəhrəmanın qaragünlü həyatından sonra xoşbəxt sonluğu göstərmək üçün bu sözlərdən istifadə olunur.
Mən gərək ömrüm olduqca özümü qaragünlü edim?! (M.F.Axundzadə); Yox, Ulduzum, sən bu dünyada hamıdan xoşbəxtsən (M.İbrahimov).