Qarayaxalıq – üzün, əhvalın qaralması, kədərli və qəmli görünmə halı, xəyal qırıqlığı, ruh düşkünlüyü kimi mənalarda işlənən bir sözdür. Ümumiyyətlə, mənfi emosional vəziyyəti ifadə edir. Məişətdə, ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Həyalılıq: Qarayaxalığın əks mənasını ifadə edir. Həyalılıq – şənlik, neşə, canlılıq, ruhi yüksəklik, nikbinlik və optimizm hisslərini əhatə edən bir anlayışdır. Həyalı insan qaranlıq düşüncələrdən uzaq, ətrafındakıları da öz müsbət enerjisi ilə ovudaraq sevindirir. Ədəbiyyatda həyalılıq, adətən, müsbət qəhrəmanların xarakteristikasında əks olunur. Məişətdə isə, həyalı insan xoşbəxt və müsbət insan kimi qəbul edilir.
Şənlik: Qarayaxalığa zidd olaraq şənlik, söhbət-duyğu dolu, əyləncəli və sevincli bir vəziyyəti ifadə edir. Bu söz daha çox bayramlar, tədbirlər və xoş hadisələrlə bağlı istifadə olunur. Şənlik hissi qarayaxalığı tamamilə aradan qaldırır. Misal olaraq, bir qrup insanın birlikdə əyləncəli vaxt keçirməsini göstərmək olar.
Neşə: Qarayaxalığın əksi olan neşə, daxili sevinc, həyacan və xoş duyğuların ifadəsidir. Bu, daha çox spontan və daxili bir hissi əks etdirir. Neşəli insan ətrafındakılara müsbət təsir göstərir və xoş ovqat yaradır. Ədəbi əsərlərdə neşəli səhnələr, adətən, əsərin ümumi tonuna müsbət təsir göstərir.
Onun qarayaxalığı məni təngə gətirdi.
Həyalılıq hissi onu boğurdu. (Bu cümlədə həyalılıq daha çox əsəbilik, narahatlıq kimi mənada istifadə olunub, bu da qarayaxalığın əksi kimi düşünülə bilər)