Həyalılıq, Azərbaycan dilində bir insanın xarakterini və davranışını təsvir edən zərif və incə bir anlayışdır. Sadəcə "həyalı, ismətli, utancaq adamın hal və keyfiyyəti" kimi tərif edilməkdən də çox geniş məna daşıyır. Həyalılıq, özündə daxili təmizliyi, iffəti, ədəbliyi, nəzakəti və təvazökarlığı birləşdirir.
Həyalı insan, hərəkət və sözlərində ehtiyatlıdır, həddini bilir və özünə hörmət etməklə yanaşı, başqalarına da hörmət edir. O, açıq-saçıq davranışlardan, əxlaqsızlıqdan və kobudluqdan uzaqdır. Həyalılıq, ciddi bir xarakter xüsusiyyəti olmaqla yanaşı, eyni zamanda cəmiyyətin dəyərlərinə və qaydalarına uyğun bir həyat tərzinin əksidir.
Xüsusilə qadınlar üçün həyalılıq, ənənəvi Azərbaycan mədəniyyətində həmişə yüksək qiymətləndirilmiş bir keyfiyyət olub. Bu, sadəcə utancaqlıqdan ibarət deyil, daha çox daxili təmizliyin, əxlaqi mövqenin və özünə hörmətin ifadəsidir. Həyalılıq, zahiri görünüşdəki məhcubluqla bərabər, daxili aləmin də təmizliyini əks etdirir.
Müasir dövrdə də həyalılıq öz əhəmiyyətini itirməmişdir. Çünki bu keyfiyyət, insanın özünə və ətrafına olan hörmətini, əxlaqi prinsiplərinə sadiqliyini və cəmiyyətdə layiqli yer tutmasını təmin edir. Beləliklə, həyalılıq, cəmiyyətin sabitliyi və inkişafı üçün vacib olan bir insan keyfiyyəti olaraq qalmaqdadır.