Qıvraq – yaşlılıqdan, xəstəlikdən və ya digər səbəblərdən bədənin əyri, əyilmiş vəziyyətdə olması deməkdir. Həm fiziki, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilər. Fiziki mənada əsasən yaşlı və xəstə insanlara aid edilir. Məcazi mənada isə, həyatda əyri-üyrü yollar keçmiş, çətinliklər yaşamış insanlar üçün işlədilə bilər.
Antonimlər:
Düzgün, Sağlam
“Qıvraq” sözünün “düzgün” və “sağlam” sözləri ilə antonimliyi fiziki vəziyyəti bildirir. “Qıvraq” əyilmiş, əyri-üyrü bədəni ifadə edərkən, “düzgün” və “sağlam” sağlam və düz duruşu, bədənin sağlam vəziyyətini ifadə edir. Bu antonimlik əsasən tibb və məişət leksikonunda istifadə olunur.
Həkim yaşlı, lakin qıvraq bir adamdır. (Ə.Əbülhəsən)
... amma indi o, həmişə sağlam və düzgün duruşlu bir insan kimi yaşayır. (Nümunə)
Gənc, Cavan
“Qıvraq” sözü çox vaxt yaşlılıqla əlaqələndirilir. Qocalıqdan qaynaqlanan əyrilik “qıvraq” sözü ilə ifadə olunur. Beləliklə, “gənc” və “cavan” sözləri, gəncliyin gətirdiyi sağlamlıq və düzgün fiziki quruluşu bildirərək, “qıvraq” sözünün antonimi kimi çıxış edir. Bu antonimlik ədəbiyyatda və məişət dilində rast gəlinir.
Burada xəstə çoxdur. (S.Qədirzadə)
Gənc və cavan insanların əksəriyyəti sağlamdır. (Nümunə)