Qubarlanmaq – kədərli, məyus olmaq, üzü düşmək mənasını bildirən fe'ldir. Həm məişət dilində, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Ümumiyyətlə, daxili bir narahatlıq, kədər və ya ümidsizlik hissinin ifadəsidir.
Antonimlər:
Sevinmək
Sevinmək, qubarlanmağın tam əksidir. Xoşbəxtlik, şadlıq və ya razılıq hissi ilə müşayiət olunan bir vəziyyəti ifadə edir. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Sevinmək, qubarlanmaqdan fərqli olaraq, müsbət emosiyalarla əlaqədardır.
Məgər mən elə bu yerdənmi gəlmişəm, qonaqların yanında fəxr edib sevinməsin! (S.Qədirzadə)
Bu nümunədə sevinmək sözü, qonaqların yanında fəxr etmək hissinin ifadəsidir və qubarlanmağın tam əksini təşkil edir.
Şadlanmaq
Şadlanmaq da sevinmək kimi, qubarlanmağın antonimidir. Lakin, sevinməkdən daha çox coşğunu, həyəcanı ifadə edir. Əsasən, xoş xəbərlər, müsbət hadisələr və ya arzuların reallaşması zamanı istifadə olunur. Şadlanmaq sözü ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda eyni dərəcədə istifadə edilir.
Müşahidələr göstərir ki, "şadlanmaq" sözü "sevinmək" sözündən daha çox intensivliyi ifadə edir.
Səvinmək
Səvinmək, qubarlanmağın antonimi olaraq, daxili bir xoşbəxtlik və ya razılıq hissi ifadə edir. Bu söz, ümumiyyətlə, qəflətən baş verən xoş hadisələrə reaksiya kimi istifadə olunur. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə istifadə olunur. "Sevinmək" sözü "şadlanmaq" və "sevinmək" sözləri ilə sinonim kimi istifadə oluna bilsə də, "qubarlanmaq" əksinə istifadə olunan sözlərdən biridir.
Ə, ay Fikrət, adamın ürəyini niyə partladırsan, niyə belə qubarlanırsan? (M.İbrahimov)
Bu misalda "qubarlanmaq" kədər, məyusluq ifadə edir və "səvinmək" ilə zidd məna daşıyır.