Qürurlu: özünə, öz qabiliyyətlərinə, əməllərinə və ya mənşəyinə yüksək qiymət verən, özünü başqalarından üstün tutan; lovğalanan, öyünən.
Antonimlər:
Təvazökardır
Təvazökardır antonimi olaraq qürurlu sözünün əksini ifadə edir. Təvazökardır olan insan özünü başqalarından üstün tutmur, öz nailiyyətlərini və qabiliyyətlərini həddindən artıq vurğulamaqdan çəkinir. Bu əsasən mənəvi keyfiyyət olaraq qəbul edilir və həm ədəbiyyatda, həm də məişətdə geniş istifadə olunur. Təvazökarlıq müsbət xüsusiyyət kimi dəyərləndirilir.
Nümunə: O, qazandığı uğurlarına baxmayaraq, çox təvazökardı.
Həlimdir
Həlimdir sözü də qürurlu sözünün antonimi kimi istifadə oluna bilər. Həlim insan sakit, səmimi, özünü göstərməyən, təkəbbürlükdən uzaq olur. Qürurlu insanın əksinə həlim insan təvazökarlıq nümayiş etdirir və özünü digərlərindən üstün tutmur. Həlimlik əsasən xarakter xüsusiyyəti olaraq qəbul olunur.
Nümunə: Həlim və sakit davranışı ilə hər kəsin hörmətini qazandı.
Ağırbaşlıdır
Ağırbaşlıdır antonimi, qürurlu insanın özünü yüksək tutmasına əks olaraq, təmkinli, ehtiyatlı, ağıllı və nəzakətli davranışı əks etdirir. Ağırbaşlıq qürurlu insanın özünə inamının həddən artıq ifadəsinə əksin gəlir. Ağırbaşlıq həm gündəlik danışıqda, həm də rəsmi yazılarda geniş istifadə olunur.
Nümunə: Ağırbaşlı cavabı ilə mübahisəni sakitləşdirdi.
Qeyd: Bəzi hallarda, kontekstdən asılı olaraq, “sadə”, “təbii”, “ağırbaşlı” kimi sözlər də qürurlu sözünün antonimi kimi çıxış edə bilər.