Nəmli: Rütubətli, yaş, nəmişli olan; su ilə islanmış və ya nəmişli olan.
Antonimlər:
Quru
Quru: Nəmişsiz, rütubətsiz, quru halda olan. "Nəmli" sözünün əks mənasını ifadə edir. Həm konkret, həm də məcazi mənada işlənir. Konkret mənada torpaq, hava, əşyalar üçün, məcazi mənada isə həssaslıq, duyğu, ifadə üçün işlədilə bilər. Məsələn, quru torpaq, quru hava, quru göz yaşları (həssaslıq olmaması mənasında).
Nümunələr:
- Yaz yağışlarından sonra torpaq nəmli, payızda isə tamamilə quru idi.
- Nəmli havada tənəffüs çətinləşir, quru havada isə asanlaşır.
- Onun quru, soyuq baxışları mənə hər şeyi anlatdı.
Qurucu
Qurucu: Nəmini itirmiş, qurumuş. "Nəmli" sözünün daha güclü antonimi olaraq, bir zamanlar nəmli olan, lakin nəmini tamamilə itirmiş şeylər üçün işlədilir. Əsasən konkret mənada, bitkilər, əşyalar, torpaq üçün işlənir.
Nümunələr:
- Günəşin altında qurucu otlar küləyin əsirinə çevrilmişdi.
- Qurucu yarpaqlar yerə səpələnmişdi.
M.Rahim: Məlul baxır Mərmərə; Göy gözləri nəmlidir.
Ə.Vəliyev: Hava qurudur.