Nur: işıq, parlaqlıq, aydınlıq mənasını verən söz.
Antonimlər:
Zəhrimar
Zəhrimar, nurun əksinə, qaranlıq, xoşagəlməz, qorxulu bir atmosfer yaradan, əsasən mənfi emosiyalarla əlaqəli bir antonimdir. Bu söz, ədəbiyyatda və xalq dilində, qəzəb, nifrət, kin, pis niyyət kimi mənfi hisslərin ifadəsində işlədilir. Zəhrimar, işıq və aydınlığın olmaması ilə yanaşı, ruhsal və əxlaqi çirkinliyi də ifadə edə bilər. Məişətdə istifadə azdır, ədəbi əsərlərdə daha çox rast gəlinir. Nuru ifadə edən, parlaq, müsbət hissləri əks etdirən sözlərin əksidir.
Keşişin qaşqabağından zəhrimar tökülürdü (İ.Fərzəliyev).
Zülmət
Zülmət, nurun tam əksidir və tamamilə qaranlığı, işıqsızlığı ifadə edir. Bu antonim həm fiziki, həm də məcazi mənada işlənə bilər. Fiziki mənada qaranlıq, işıqsız mühit, məcazi mənada isə bilgisizlik, qaranlıq bir gələcək, ümidsizlik, bədbəxtlik kimi vəziyyətləri bildirir. Zülmət sözü həm ədəbiyyatda, həm də dilçilikdə, həmçinin məişətdə geniş yayılmışdır. Ədəbiyyatda zülmət, qorxu və sirr atmosferinin yaradılmasında istifadə olunur.
Tənha qayalara, lal meşələrə; Zülmət gecələrdə hayandı Göy göl (M.Araz).
Sevən ürəklərə eşqin nur saçır; Çiçəklər gülümsər günəş doğanda (M.Araz).