Səfeh - ağılsız, axmaq, düşüncəsiz, ağıllı olmayan deməkdir. Həm ümumi, həm də konkret mənalarda işlənə bilər. Ədəbiyyatda, məişətdə, hətta elmi kontekstlərədə istifadə olunur.
Antonimlər:
Ağıllı: "Səfeh" sözünün ən ümumi antonimi "ağıllı"dır. Ağıllı insan düşüncəli, müdrik, ağıllı davranışlar nümayiş etdirən insandır. "Səfeh" davranışı göstərən şəxs isə əksinə, düşüncəsiz, planlaşdırılmamış hərəkətlər edir. Həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində işlənir.
Müdrik: "Müdrik" sözü "səfeh" sözünün antonimi olaraq həyat təcrübəsinə, geniş biliyə və düzgün qərar vermək bacarığına malik insanı ifadə edir. "Səfeh" insanın əksidir. Bu antonim əsasən ədəbiyyatda, mühakiməli mətnlərdə işlənir.
Ağılqoyan: "Ağılqoyan" sözü "səfeh" sözünün antonimi olaraq ağıllı və ehtiyatlı davranışı ifadə edir. "Səfeh" isə təhlükəsizliyi və nəticələri nəzərə almadan hərəkət edən insanı təsvir edir. Həm gündəlik danışıqda, həm də rəsmi yazı tərzinə uyğun gəlir.
Anlaqlı: "Anlaqlı" sözü "səfeh" sözünün antonimi olaraq ağıl sahibinə, ağıllı və anlayışlı davranan insana aiddir. "Səfeh" insan isə baş verənləri anlamayan və ya anlamasa da düzgün davranmayan kəsdir. Əsasən ədəbi nümunələrdə rast gəlinir.
Sən niyə belə səfeh sözlər danışırsan? (Ə.Haqverdiyev)
Əsgər bəy, mən səni bir anlaqlı adam bilirdim (Ə.Haqverdiyev)