Sivri: İncə və iti uclu, uc hissəsi qabarıq, itiləşmiş olan.
Antonimlər:
Küt
Küt: Sivrinin əksidir. İti və kəskin olmayan, yumru və ya düz uclu, qabarıqsız olan. Küt sözü əsasən fiziki cisimlərin formasını təsvir etmək üçün istifadə olunur, lakin məcazi mənada da işlədilə bilər. Məsələn, "küt zehin" ifadəsi ağılsızlığı, zəif intellekti ifadə edir. Küt sözü həm məişətdə, həm də texniki terminologiyada (məsələn, küt bucaq) istifadə olunur. Ədəbiyyatda küt sözü əşyanın formasını təsvir etməklə yanaşı, insan xarakterinin və ya əqli qabiliyyətlərinin təsvirində də işlədilir.
Bu ki lap kütdür, heç yer də qazmaz (N.Vəzirov).
Düz
Düz: Sivri və küt anlayışlarından fərqli olaraq, düz əsasən iki səthin bir-birinə paralel və ya azca meylli olmasını ifadə edir. Ancaq məcazi mənada da istifadə oluna bilər, məsələn, "düz yol" (doğru yol). Sivri kəskin bir nöqtəyə doğru yönələn bir forma göstərirkən, düz bu cür kəskinliyi ifadə etmir. Düz daha çox həndəsi bir xüsusiyyətə istinad edir. Həm məişətdə, həm də texniki sahələrdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Yumru
Yumru: Sivrinin əksidir. Kürə formasına yaxın, hamar və qabarıq səthə malik olan. Yumru sözü əsasən fiziki obyektlərin formasını təsvir etmək üçün işlədilir, ancaq məcazi mənada da işlədilə bilər (məsələn, yumru yanaqlar). Ədəbiyyatda yumru sözü əsasən təsviri vəsait kimi istifadə olunur.
Sənə baş lazımdır, al! – deyə əlindəki sivri xəncərlə onun başını üzür (S.Vəliyev).