Tər – insan və heyvanların dərisinin səthində ifraz olunan maye. İstilik mübadiləsində və bədənin soyumasında mühüm rol oynayır. Həmçinin əzələlərin işləməsi zamanı da əmələ gəlir. Tər həm fiziki, həm də emosional gərginlik zamanı artır.
Antonimlər:
Quru
Quru antonimi olaraq "tər" sözünün əksinə olaraq, dəridə tər olmamasını, quru və nəmsiz bir vəziyyəti bildirir. Bu antonim cütü əsasən fiziki vəziyyəti təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "tərli əllər" və "quru əllər" ifadələrində olduğu kimi. Tibbi terminologiyada da "quru dəri" kimi ifadələr istifadə olunur. Ədəbiyyatda isə quru sözü insanın emosional və ya fiziki halını ifadə etmək üçün də istifadə oluna bilir. Məsələn, qorxu hissinin insanın bədənini quru etməsi.
Nəmsiz
Nəmsiz sözü də "tər"in antonimi olaraq, dəridə və ya digər səthlərdə nəmin olmamasını ifadə edir. "Tərli" və "nəmsiz" sözləri bir-birinin əksini təşkil edir və həm məişətdə, həm də elmi kontekstdə (məsələn, kimyada) istifadə oluna bilər. "Tərli əllərlə yazmaq çətindir" cümləsinin əksi "Nəmsiz əllərlə yazmaq asandır" cümləsi ola bilər.
Soyuq
Soyuq antonimi bir qədər metaforik təsvirdir. Tər ifrazatı adətən istilik, fəaliyyət və ya emosional gərginliklə əlaqələndirilir. Soyuq isə əksinə, sakitlik, hərəkətsizlik və temperaturun aşağı olması ilə əlaqələndirilir. Bu antonim cütü əsasən poetik və ya metaforik kontekstdə istifadə olunur. Məsələn, "tərli alnı" və "soyuq alnı" müqayisəsi emosional və ya fiziki vəziyyətin fərqliliyini göstərə bilər.