Təvazökar - öz qabiliyyətlərini, nailiyyətlərini, əhəmiyyətini aşağı salan, həddən artıq tərif və öyüdən çəkinən, sadə və qeyri-iddialı olan.
Antonimlər:
Lovğa
Lovğa sözü təvazökarlığın əksini, yəni özünü həddindən artıq qiymətləndirməni, özünü başqalarından üstün tutmağı, qürur və lovğalıq nümayiş etdirməyi bildirir. Lovğa insanlar tez-tez öz nailiyyətlərini şişirdir, başqalarını alçaldır və özünə həddən artıq diqqət tələb edirlər. Bu söz həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Mənfi bir kontekstdə istifadə olunur və söhbət əxlaqi baxımdan xoşagəlməz davranışdan gedir.
Elə buna görə də bəzən lovğa, özündən razı, qeyri-səmimi şəxslər böyük vəzifə tutur.
Özünəinamlı (müəyyən kontekstdə)
Özünəinamlı sözü əksər hallarda müsbət mənada istifadə olunsa da, bəzi kontekstlərə görə təvazökarlığın antonimi kimi çıxış edə bilər. Əgər özünəinamlılıq həddən artıq dərəcədə olub, lovğalıq və özünü həddən artıq yüksək qiymətləndirməyə gətirib çıxarırsa, o zaman təvazökarlığın antonimi kimi qəbul edilə bilər. Bu halda, özünəinamlı insan öz nailiyyətlərini şişirtməyə və başqalarını aşağılamağa meylli ola bilər.
O çox az danışan və təvazökar adamdı.
Qürurlu (müəyyən kontekstdə)
Qürurlu sözü də özünəinamlı kimi, müəyyən kontekstdə təvazökarlığın əksini ifadə edə bilər. Həddən artıq qürur özünü həddən artıq yüksək qiymətləndirməyə, başqalarını aşağılamağa və təkəbbürlü davranışlara səbəb ola bilər. Ancaq qürur həmişə mənfi məna kəsb etmir. Müəyyən dərəcədə qürur özünə hörmət və özünəinamın təzahürüdür.