Lovğa-lovğa zərfi, təkəbbür, təşəxxüs və dikbaşlıq ifadə edir. Sadəcə "təkəbbürlə" deməkdən daha çox, hərəkət və davranışın özündəki üstünlük hissini, özünü başqalarından üstün tutmağı vurğulayır. Bu sözün yaratdığı təəssürat, hətta bir az da istehzalı ola bilər, sanki lovğa-lovğa davranan şəxs öz əhəmiyyətini həddindən artıq şişirtmiş kimi görünür.
Lovğa-lovğa gülmək ifadəsi, sözün mənasını daha da aydınlaşdırır. Bu, sadəcə gülmək deyil, təkəbbürlü bir şəkildə, başqalarını aşağılamaq niyyəti ilə, özünü üstün göstərmək üçün gülmək deməkdir. Gülüşün özü belə, bir növ hökmranlıq nümayişi kimi qəbul edilir.
Misal olaraq verilən Koroğlu dastanından sitat ("Lovğa-lovğa baxma mənə; Sar qonmaz yasəmənə") lovğa-lovğa sözünün necə təsirli istifadəsinə gözəl nümunədir. Koroğlunun lovğa-lovğa baxmaq əmri, qarşı tərəfin təkəbbürünü, özünü üstün tutma hissini ifadə edir və eyni zamanda, bu təkəbbürün əsassız olduğunu, qısa müddətdə səhv olacağını ("Sar qonmaz yasəmənə" - sari yasəmənə qonmaz, yəni bu əlaqə mümkün deyil) bildirən bir təhqiramiz ifadədir. Burada lovğa-lovğa sözü, sadəcə bir hərəkəti deyil, həm də sözügedən şəxsin daxili halını, özünə olan aşırı inamını təsvir edir.
Ümumilikdə, "lovğa-lovğa" zərfi, sadə bir təkəbbür ifadəsindən daha çox, davranışın özündəki aşırı özünəinamı, istehzalı və hətta təhqiredici bir halı əks etdirir. Bu söz, ədəbiyyatda və gündəlik dil işlətmədə təsirli bir üsul olaraq istifadə edilə bilər.