Turş – dadı xoşagəlməz, əsasən turşuluq hissi yaradan maddənin xüsusiyyətidir. Kimyəvi tərkibində hidrogen ionlarının (H+) yüksək konsentrasiyası səbəbindən bu hissi yaradır. Turşluq dərəcəsi pH miqdarı ilə ölçülür. Aşağı pH dəyəri daha yüksək turşuluğu göstərir.
Antonimlər:
Şirin
Turşun əsas antonimi şirindir. Şirin, əsasən qida məhsullarına aid olaraq, dad reseptorlarında xoş hisslər yaradan, sadə şəkərlərin (məsələn, qlükoza, fruktoza, saxaroza) olması ilə xarakterizə olunan bir xüsusiyyətdir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Şirin sözü həm konkret (şirin meyvə, şirin çay) həm də məcazi (şirin xatirələr, şirin sözlər) mənalarda işlədilir.
Bir az cılxa şor, bir eymə də turş qatıq göndərmişdi (Ə.Vəliyev); Bu suyun rənginə, dadına baxın. Nə qədər duru, nə qədər şirindir (Ə.Vəliyev).
Acı
Bəzi kontekstlərdə, xüsusilə dad duyğularından bəhs edilərkən, "turş"un antonimi olaraq "acı" sözü də işlədilə bilər. Acı dad, turş dad kimi kimyəvi tərkiblə əlaqədardır, lakin turşluqdan fərqli olaraq, daha kəskin və xoşagəlməz bir təcrübə yaradır. Ədəbiyyatda acı sözü həm konkret (acı bibər), həm də məcazi (acı həqiqət, acı tale) mənalarda işlənir. Bu antonimlik daha çox dadın keyfiyyətini müqayisə edərkən özünü göstərir.
Dadlı
Geniş mənada, "turş" sözünün əksini "dadlı" ifadəsi ilə də vermək olar. "Dadlı" sözü müsbət dad keyfiyyətlərini ifadə edir və "turş"un yaratdığı xoşagəlməz hissi inkar edir. "Dadlı" ifadəsi daha çox subyektiv bir qiymətləndirməyə əsaslanır və həm məişətdə, həm də qastronomiya sahəsində geniş istifadə olunur. "Dadlı" sözü kontekstdən asılı olaraq şirin, acı, duzlu və ya digər dadlara aid ola bilər.