Turşuluq – kimyəvi bir maddənin turş xassəsinin miqdarını ifadə edən termindir. Bu, maddənin hidrogen ionlarının (H+) konsentrasiyasının ölçüsüdür. Yüksək turşuluq, yüksək H+ konsentrasiyasını, aşağı turşuluq isə aşağı H+ konsentrasiyasını göstərir. Turşuluq müxtəlif sahələrdə, o cümlədən kimya, biologiya, qida sənayesi və kənd təsərrüfatında istifadə olunur. Məsələn, torpağın turşuluğu bitki böyüməsinə təsir edir, qanın turşuluğu insan sağlamlığı üçün vacibdir. Qida məhsullarında turşuluq dadı və saxlama müddətini müəyyən edir.
Antonimlər:
Turşuluq – Şirinlik
Bu antonim cütü əsasən dad hissi ilə bağlıdır. Turşuluq turş dadı verən maddələrin xüsusiyyətini ifadə edirsə, şirinlik isə şirin dadı verən maddələr üçün istifadə olunur. Məsələn, limon turş, alma isə şirin ola bilər. Hər iki termin qida sənayesində, kulinar sənətində, həmçinin ədəbiyyatda təsvirlərdə geniş istifadə olunur. Bir meyvə həm turş, həm də şirin ola bilər; əsasən turş olan meyvənin az miqdarda şirinliyi də ola bilər.
"Ulduz" hekayəsində meyvənin turşuluğu və ya şirinliyi yeyilən zaman bilinər.
Turşuluq – Qələvililik
Bu antonim cütü kimyəvi kontekstdə istifadə olunur. Turşuluq hidrogen ionlarının (H+) yüksək konsentrasiyasını ifadə edərkən, qələvililik hidroksil ionlarının (OH-) yüksək konsentrasiyasını ifadə edir. Bu iki anlayış bir-birinin əksidir və pH miqyasında ölçülür. pH 7 neytral, 7-dən aşağı turş, 7-dən yuxarı isə qələvi mühit göstərir. Bu terminlər kimya, biologiya və tibbdə geniş istifadə olunur.
Turşuluq – Neytrallıq
Bu antonim cütü də əsasən kimyəvi kontekstdə istifadə olunur. Turşuluq bir maddənin turş xassəsini, neytrallıq isə nə turş, nə də qələvi xassəsini göstərir. Neytral maddələrin pH səviyyəsi 7-dir. Bu terminlərdən kimya, əczaçılıq və digər elmi sahələrdə istifadə olunur.