Turş (fars. ترش - terş) sifəti olub, əsasən dad hissinə aid edilir. Sirkə, limon, alma, qarağat, ərik, gavalı və s. meyvə və ya məhsulların xarakterik dadını ifadə edir. Bu dad, ümumiyyətlə, hidrogen ionlarının (H+) yüksək konsentrasiyası ilə əlaqələndirilir və dilin müəyyən reseptorlarını qıcıqlandıraraq turş duyğusunu yaradır. Lüğətlərdə göstərilən "lavaşana" əlavəsinə də toxunmaq lazımdır. Lavaşanın turşluğu fermentasiya prosesi nəticəsində əmələ gəlir və bu, turş dadının əsasını təşkil edən üzvi turşuların (məsələn, süd turşusu) yaranmasına səbəb olur.
Turş sözü, yalnız dadı deyil, həm də bəzi maddələrin kimyəvi xüsusiyyətlərini ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Məsələn, "turş mühit" deyəndə pH miqdarının 7-dən az olan bir mühit nəzərdə tutulur. Bu, kimyəvi reaksiyaların sürətini və istiqamətini təyin edən əhəmiyyətli bir amildir.
Məsələn, "turş pomidor" və "turş alça" ifadələrində "turş" sözü, pomidor və alçanın özünəməxsus turş dadını ifadə edir. "Heç kəs ayranına turş deməz" cümləsi isə maraqlıdır. Bu, ayranın dadının turş olmadığını, əksinə, qatıq və ya kefir kimi bir az turş dadı olmasına baxmayaraq, əsasən duzlu və fermentasiya ilə əldə edilmiş xoş bir dadı olduğunu ifadə edir. Yəni, bu cümlə "turş" sözünün kontekstdən asılı olaraq fərqli interpretasiyalara malik olduğunu göstərir. Burada "turş" sözünün əsasən "acı" və ya "qıcıqlandırıcı" kimi qəbul edilən xoşagəlməz bir dadı ifadə etdiyini görürük.
Qeyd etmək lazımdır ki, "turş" sözü metaforik mənada da işlənə bilər. Məsələn, "turş sifət" ifadəsi, kəsin əhvalının pis olduğunu, üzünün qırışdığını ifadə edə bilər. Bu isə, sözün leksik mənasından fərqli, emosional bir məna kəsb edir.