Mənası: Tüklə örtülü, tüylü, qırxıq.
Antonimlər:
Səlis
Səlis antonimi olaraq “tüklü” sözü əsasən fiziki təsvirdə, xüsusilə də dəri və ya bədənin tüklü hissələrinin əksinə, hamar və tüksüz səthi ifadə edir. Bu antonim cütü daha çox məişət dilində və təsviri ədəbiyyatda istifadə olunur. Məsələn, “səlis dəri” ifadəsi “tüklü dəri” ifadəsinin tam əksini bildirir. Elmi ədəbiyyatda da, məsələn, biologiya sahəsində bu antonim cütlüyündən istifadə oluna bilər.
Nümunə: Onun səlis üz dərisi heç bir tüklə örtülü deyildi.
Hamar
Hamar antonimi olaraq “tüklü” sözü səthin toxumasını ifadə edir. “Tüklü” qeyri-hamar, qabarıq səthi, “hamar” isə düz, toxunmağa yumşaq səthi bildirir. Bu antonim cütü məişət dilində geniş istifadə olunur, eyni zamanda texniki və elmi təsvirlərdə də rast gəlinir. Məsələn, “hamar səth” texniki çertyojlar üçün vacib bir xüsusiyyətdir.
Nümunə: Qar kimi hamar, tüksüz üz.
Qırxılmış
Qırxılmış antonimi "tüklü" sözü ilə birbaşa əlaqəlidir. "Tüklü" tükün olması deməkdirsə, "qırxılmış" tükün qırxılıb götürülməsini bildirir. Bu antonim cütü əsasən fiziki xüsusiyyətlərin təsvirində və məişət dilində istifadə olunur. Ədəbiyyatda bu antonimlər insani hisslərin, obrazların təsvirində də işlədilə bilər.
Nümunə: Qırxılmış başı ilə köhnə adam özünü gənc hiss edirdi. (Bu nümunədə “qırxılmış baş” "tüklü baş"ın əksidir).
Tüksüz
Tüksüz ifadəsi “tüklü” sözünün birbaşa antonimidir. “Tüklü” sözü tükün varlığını, “tüksüz” isə onun olmamasını bildirir. Bu antonim cütü əsasən biologiya, tibb və dərinin təsviri ilə bağlı sahələrdə istifadə olunur. Eyni zamanda, gündəlik danışıqda da geniş yayılmışdır.
Nümunə: Tüksüz dərisi parlaq günəş altında parıldayırdı.