Ulu: Böyük, nəhəng, qədim, əzəmətli, şərəfli, hörmətli mənalarını ifadə edən bir sifətdir. Müxtəlif kontekstlərdə istifadə olunur və əsasən əzəmət, qədimlə bağlı mənaları vurğulayır.
Antonimlər:
Kiçik
Ulu - Kiçik: "Ulu" sözü böyüklüyü, əzəmətliyi ifadə edərkən, "kiçik" sözü isə ölçü, həcm, əhəmiyyət baxımından kiçikliyi, cüzi olmasını bildirir. Bu antonimlər bir-birinə tamamilə zidd mənalar daşıyır. "Ulu dağ" ifadəsi ilə "kiçik daş" ifadəsini müqayisə etmək olar. Məişət dilində, elmi ədəbiyyatda və ümumiyyətlə hər yerdə istifadə olunur. "Ulu" əzəmət, "kiçik" isə cüzi olmaq konsepsiyalarını ifadə edir.
Cüzi
Ulu - Cüzi: "Ulu" böyüklüyü, əhəmiyyətli olmanı ifadə edərkən, "cüzi" olduqca kiçik, əhəmiyyətsiz olanı ifadə edir. "Ulu bir iş gördü" cümləsi ilə "cüzi bir səhv etdi" cümləsini müqayisə etmək olar. Bu antonimlər əsasən əhəmiyyət miqyasını müəyyənləşdirmək üçün istifadə olunur. Həm məişət dilində, həm də elmi ədəbiyyatda geniş yayılıb.
Yeni
Ulu - Yeni: "Ulu" qədimlə, uzun müddət mövcud olanla əlaqələndirilirsə, "yeni" isə sonradan meydana çıxan, təzə olanı bildirir. "Ulu tarix" və "yeni tarix" ifadələri bu ziddiyyəti aydın göstərir. Tarix, ədəbiyyat və digər elmlərdə geniş istifadə olunur.
Səthi
Ulu - Səthi: "Ulu" dərinliyi, mürəkkəbliyi, əhəmiyyətli olmanı bildirirkən, "səthi" isə səthi olmanı, dərin olmayanı, əhəmiyyətsiz olmanı ifadə edir. "Ulu düşüncə" və "səthi fikir" ifadələri bu mənanı yaxşı göstərir. Ədəbiyyatda, fəlsəfədə, psixologiyada və gündəlik həyatda istifadə olunur.
Nümunə:
Qəbul et həyatın ulu səsini.