Üz – insan bədəninin baş hissəsində yerləşən, gözlər, burun və ağız kimi orqanların yer aldığı ön hissədir. Mənəvi mənada isə üz, bir şeyin görünən tərəfi, qarşı tərəfə yönəlmiş hissəsi, əsas, ön plan kimi də istifadə olunur. Məsələn, "məsələnin üzünə baxmaq" ifadəsi məsələnin əsas tərəflərini araşdırmaq deməkdir.
Antonimlər:
Arxa
Üz sözünün antonimi kimi arxa sözü əsasən fiziki məkanda əks istiqaməti ifadə edir. Üz ön hissəni, arxa isə arxa hissəni bildirir. Bu antonimlik əsasən məkan münasibətlərini təsvir edərkən istifadə olunur. Məsələn, "evin arxa tərəfi", "arxadan vurmaq" ifadələrində arxa sözü üz sözünün antonimi kimi çıxış edir. Ədəbiyyatda da bu antonimlik tez-tez istifadə olunur, obrazların mənəvi və fiziki yönümlərini vurğulamaq üçün:
Sən qaranlığa arxa çevirib, işığa üz tutursan (S.Qədirzadə).
Geri
"Geri" sözü də bəzi kontekstlərdə "üz" sözünün antonimi kimi çıxış edə bilər. "Üz tutmaq" və "Geri qayıtmaq" ifadələrini müqayisə etsək, "geri" sözünün hərəkətin əks istiqamətə doğru olduğunu, yəni "üz"ün əksini bildirdiyini görərik. Bu antonimlik daha çox hərəkət və istiqamətin təsvirində istifadə olunur.
Tərəf (kontekstə bağlı)
Bəzi kontekstlərdə "tərəf" sözü də "üz"ün antonimi kimi istifadə oluna bilər. Məsələn, bir hadisənin iki tərəfi varsa, bunlardan birini “üz” kimi təqdim etmək olar, digərini isə onun antonimi kimi “tərəf” kimi. Bu istifadə daha çox mücərrəd anlayışların təsvirində rast gəlinir.