Vurğun – hədsiz sevgi və ehtiramı, marağı olan, aşiq olmuş, heyran qalmış mənasını bildirir. Bu söz əsasən sevgi, həvəs və maraq kontekstində istifadə olunur. Həm poetik, həm də gündəlik nitqdə rast gəlinir.
Antonimlər:Bəyənərsiz, biganə: "Vurğun" sözünün əsas antonimi "biganə"dir. Biganə olmaq maraq göstərməmək, laqeyd qalmaq deməkdir. Bəyənərsiz isə bir şeyə qarşı xoşagəlməz duyğu, rəğbətsizlik ifadə edir. "Vurğun" sevgi və həvəsdən danışarkən, "biganə" və "bəyənərsiz" tam əksinə, laqeydliyə və rəğbətin olmamasına işarə edir. Məsələn, "O, musiqiyə vurğundur, amma qardaşı tamamilə biganədir" cümləsində vurğunluqla biganəlik arasında ziddlik açıq-aşkar görünür. Həm ədəbi, həm də gündəlik nitqdə istifadə olunur.
Lal, laqeyd: "Lal" sözü həmişə vurğunluğun əksini ifadə etməsə də, bəzi kontekstlərdə "vurğunun" emosional təzahürünün olmaması anlamında istifadə oluna bilər. "Laqeyd" isə tamamilə fərqli, soyuq, maraqsız bir münasibəti bildirir. "Vurğun" hisslərin coşqunluğunu vurğulayarkən, "laqeyd" və "lal" soyuqluq və duyğusuzluğu ifadə edir. Bu antonimlər daha çox ədəbiyyatda və psixologiyada istifadə olunur. Məsələn: "O, sənətinə vurğundur, ancaq onun işlərinə lal qalanlar da çoxdur."
Mən də sənin kimi gülə vurğunam. (M. Rahim)
Nə baxırsan oğrun-oğrun; Mənə biganələr kimi. (Xəstə Qasım)