Yer – Coğrafi olaraq planetin səthi, insanın yaşadığı məkan, torpaq, ərazi və ya müəyyən bir mövqe, vəziyyət mənasında işlənən söz. Eyni zamanda, bir şeyin mövcud olduğu, yerləşdiyi və ya saxlandığı məkanı da ifadə edə bilər.
Antonimlər:
Göy
Yer və göy antonimləri əsasən məkanın müxtəlif hissələrini ifadə etmək üçün istifadə olunur. Yer torpaq səthini, fiziki dünyanı, insanın yaşadığı məkanı təmsil edirsə, göy isə səmanın, kosmosun, yuxarı dünyanın simvoludur. Bu antonim cütü ədəbiyyatda, xüsusilə də poetik əsərlərdə tez-tez kontrast yaratmaq üçün istifadə edilir. Məsələn, "yer" ilə "göy"ün bir-birinə ziddliyi əks dünyaların, fani və əbədi olanın qarşılaşmasını göstərir. Məişətdə də "yerə düşmək", "göyə qalxmaq" kimi ifadələrdə məcazi mənada işlədilir.
Göydən bir damcı da düşmədi yerə; Yerdən sular coşdu, sellər oyandı (H.Hüseynzadə).
Səma
Yer və səma antonimləri də məkanın fərqli hissələrini ifadə edir. Yer fiziki dünyanı, torpağı təmsil edərkən, səma göyün daha geniş və poetik bir ifadəsidir. Səma sözü daha çox ədəbi əsərlərdə, şeirlərdə istifadə olunur və daha çox əzəmətli, geniş məkanı ifadə edir. Məişətdə isə daha az işlənir.