Afiyyətdin
Mənası: Ərəbcə mənşəli bir sözdür. "Afiyyət" (sağlam, saf, bütöv) və "din" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "Dinin saflığı yolunda çalışan", "dinə bağlı, pak və sağlam olan" mənalarını ifadə edir. Söz, dindar bir insanın sağlam, pak və əxlaqlı həyat tərzinə işarə edir.
Mənbəyi: Sözün əsas komponentləri olan "afiyyət" və "din" sözləri ərəb dilindən götürülmüşdür. "Afiyyət" sözü sağlamlıq, bütövlük, rifah mənalarını verir, "din" isə ibadət, etiqad, dini inanclar mənasını daşıyır. Bu iki sözün birləşməsi ilə yaranan "Afiyyətdin" sözü islam dini kontekstində daha çox istifadə olunur və dindar insanın həm ruhen, həm də cismən sağlam və pak olması ideyasını əks etdirir.