An
Mənası: Əsasən "vaxt", "dəqiqə", "an", "qısa müddət" mənalarında işlənən söz. Həmçinin hadisənin baş verdiyi qısa müddət, qəfil, birdən-birə baş verən bir şey kimi də istifadə olunur. Mənəvi baxımdan "anlama", "idrak" mənalarında da istifadə edilə bilər (məsələn, "anlama anı").
Mənbəyi: Sözün əsas kökü ərəb dilindən gəlir. Ərəb dilində "آن" (ʾān) sözü "vaxt", "an", "dəqiqə" mənalarında işlənir. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmiş, zamanla morfoloji dəyişikliklərə məruz qalaraq indiki formasını almışdır. Sözün fonetik və semantik inkişafı türk dillərindəki vaxt, zaman bildirən digər sözlərlə də paralellik təşkil edir.