Anqırmaq
Mənası: Ün (səs) kəlməsi ilə bağlı yaranıb, əsli ünğırmaq kimi olub (hayqırmaq qəlibi üzrə əmələ gəlib). Yüksək səslə, qışqırıqla danışmaq, fəryad etmək mənasını verir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası ün (səs) kökünə dayanır. "Ünğırmaq" formasının "hayqırmaq" qəlibi ilə əlaqəli olduğu düşünülür. Zaman keçdikcə səs dəyişikliklərinə uğrayaraq "anqırmaq" formasını almışdır.