Anomaliya
Mənası: Normal qaydadan kənara çıxma, qanunauyğunluqdan sapma, qeyri-adi hal, istisna, adi vəziyyətdən fərqlənmə. Elmi kontekstdə, gözlənilən və ya normal hesab edilən hadisə və ya vəziyyətdən kəskin şəkildə fərqlənən bir şey kimi istifadə olunur. Məsələn, biologiyada anomaliya orqanizmin normal quruluşundan və ya funksiyasından kənara çıxışı, astronomiyada isə gözlənilməyən astronomik hadisə və ya obyekt kimi başa düşülür.
Mənbəyi: Söz yunan dilindən götürülmüşdür. Anomaliya sözü yunanca α (a) - inkar edən ön şəkilçi + νόμος (nomos) - qanun sözlərindən əmələ gəlmişdir. Beləliklə, əsl mənası "qanunsuzluq", "qanunsuz hal", "qanunsuz vəziyyət" deməkdir. Lakin zaman keçdikcə mənası genişlənərək "normaldan kənara çıxma" kimi daha geniş məna daşımağa başlamışdır.