Atabəy
Mənası: Əvvəlcə gəncləri hərbi işə və igidliyə öyrədən şəxslərə “sərkərdə (bəy) atası” mənasında “atabəy” deyilirdi. Bu termin zaman keçdikcə inkişaf edərək, həmin şəxslərin özünü xan və ya şah elan edərək müstəqil dövlətlər yaratmaları ilə əlaqələndirilmişdir. Başqa sözlə, atabəylər əvvəlcə gənclərin hərbi təlimçiləri olaraq fəaliyyət göstərir, sonradan isə siyasi hakimiyyətə yiyələnərək özlərini hökmdar elan edirdilər. Atabəy titulu həmçinin müstəqil siyasi hakimiyyətə sahib olan və ya hakimiyyətə iddia edən şəxslərə də aid edilib.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası fars dilindən gəlir. "Ata" (ата) – ata, "bəy" (بَی) – bəy, hökmdar, sərkərdə sözlərindən təşkil olunmuşdur. Beləliklə, sözün əsl mənası "at-bəy" yəni "ata-bəy", "bəyin atası", "sərkərdənin atası", ya da "sərkərdə tərbiyəçisi" kimi izah edilə bilər. Lakin zamanla siyasi kontekstdə dəyişərək, müstəqil hökmdar titulu kimi istifadə olunmağa başlayıb. Sözün türk dillərində də geniş yayılmış analoqu mövcuddur.