Bağ
Mənası: "Cəd" mənasında işlədilən bu söz, həmçinin hasarlanmış ərazi, bitkilərin əkildiyi yer, bağça mənasında da işlədilir. "Bağlamaq" fellərinin kökü ilə etimoloji əlaqəsi olduğu düşünülür. Bağlamaq hərəkəti ilə əlaqəli olaraq, hasarlanmış, müəyyən bir sərhədlə əhatə olunmuş ərazi kimi izah edilə bilər.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası "bağlamaq" feli ilə bağlıdır. "Bağlamaq" sözü, əşyaları bir-birinə bağlamaq, əlaqələndirmək mənasını verən köhnə türk dillərindən keçmişdir. Bu kontekstdə "bağ" sözü, ərazinin hasarlanması, sərhədlənməsi, yəni "bağlanması" ilə əlaqələndirilir. Rus dilindəki "огород" (oqorod) sözü ilə də qohumluğu müşahidə olunur. Hər iki sözün əsasında, ərazini bağlamaq, mühafizə etmək anlayışı durur.