Bağa
Mənası: Mənbələrdə “bükülən”, “bürüşən” anlamında açıqlanıb. Doğrudan da, qurbağa (əsli: qodurbağa) və tısbağa (əsli: tasbağa) kimi sözlərdə olduğu kimi, "bağa" da özündə üstü örtülü, bükülmüş, bürüşmüş bir varlığın təsvirini əks etdirir. Bu söz, qabıqla örtülü, bədəni əyilmiş və ya bükülmüş heyvanları ifadə etmək üçün işlədilir. Qabıq, qoruyucu bir örtük kimi, heyvanın bədəninin bükülmüş və ya qatlanmış vəziyyətini xatırladır. Beləliklə, "bağa" sözü, morfoloji cəhətdən bükülmə, bürüşmə mənasını özündə ehtiva edən köklərdən törəmişdir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası tam aydın deyildir, lakin "bükülmək", "bürüşmək" mənalarını əks etdirən köklərlə əlaqələndirilə bilər. "Qurbağa" və "tısbağa" sözləri ilə olan etimoloji əlaqəsi əsas götürülərək, bu sözlərin əsasında olan proto-türk dillərindən törəmə olduğu ehtimal olunur. Daha dəqiq tədqiqatlar sözün mənşəyini daha aydınlaşdıra bilər. "Bağa" sözünün qədim türk dillərindən keçərək müasir Azərbaycan dilinə daxil olduğu güman edilir. Bu istiqamətdə dərin araşdırmalar aparmaq zəruridir.